(trąbienie słonia)

Przepraszam! To mój życiorys.

Jak widać, mam wieloletnie doświadczenie
w występach na przyjęciach urodzinowych.

Przykro mi, 
nie potrzebujemy nowych klaunów.

Ale proszę pana, mam wprawę 
w wielu dziedzinach klaunowania.

Wliczając w to karciane sztuczki 
i robienie balono-zwierzaków.

Jestem też otwarty 
na uczenie się nowych rzeczy w pracy.

A co pan na to, 
żeby pana wystrzelić z armaty?

O kurczę... możemy spróbować.

Świetnie!

Gotowy?

Gotowy!

3... 2... 1...

(wystrzał i krzyk)

Nie potrzebujemy 
więcej cholernych klaunów!

(wrzask dzieci)